Archief 2016
Nietigverklaring besluit elektronische procesvoering voor de Raad voor vreemdelingenbetwistingenMet het koninklijk besluit van 26 januari 2014 ‘tot wijziging van het koninklijk besluit van 21 december 2006 houdende de rechtspleging voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen’ wordt bepaald op welke wijze een verzoeker die wordt bijgestaan door een advocaat een elektronisch afschrift van zijn inleidend verzoekschrift en in voorkomend geval van zijn synthesememorie naar de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen moet sturen.
De Raad van State beschouwt de verplichting om die afschriften enkel als bijlage bij een e-mail naar de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen door te sturen als een maatregel die niet evenredig is met het gestelde doel. Er zijn ernstige procedurele gevolgen verbonden aan het niet of niet tijdig verzenden van de elektronische afschriften, doch de afzender beschikt niet over de zekerheid dat zijn e-mail daadwerkelijk is verzonden naar en ontvangen door de griffie van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen en hij beschikt evenmin over de mogelijkheid om te bewijzen dat en wanneer hij die e-mail heeft verzonden.
Wat het verplichte gebruik van het gewone e-mailprotocol betreft, wijst de Raad van State er verder op dat de regelgever rekening dient te houden met het recht op eerbiediging van het privé- en gezinsleven en derhalve moet kiezen voor een veilig en betrouwbaar medium. Des te meer wanneer het gaat om een beroepen met hervormingsbevoegdheid tegen een beslissing van de Commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen waarbij de vreemdeling vaak genoodzaakt is gevoelige persoonlijke informatie mee te delen in zijn verzoekschrift of synthesememorie. Indien het gebruik van een bepaald medium wordt opgelegd voor het meedelen van gevoelige informatie, moeten de nodige waarborgen bestaan dat deze informatie beveiligd is. De Raad van State stelt vast dat dergelijke waarborgen te dezen ontbreken.
Bijgevolg wordt het koninklijk besluit van 26 januari 2014 vernietigd met het arrest nr. 233.777 van 9 februari 2016.
(11/02/2016) |
Raad van State